การเห็นอกเห็นใจ คิดถึงใจเขาใจเรา
ช่วยให้เราดำเนินชีวิตอย่างสันติกับทุกคน และทำให้สังคมน่าอยู่ขึ้น
🌈มารับพระวาจาพระเจ้าไปปฏิบัติให้เกิดผลจริงในชีวิตกัน
💟ลูกเกลียดสิ่งใด ก็อย่าทำสิ่งนั้นแก่ผู้อื่น (ทบต. 4:15)
💟พระยาห์เวห์ทรงเย้ยหยันคนที่เย้ยหยันผู้อื่น แต่ทรงพระกรุณาผู้ถ่อมตน (สภษ. 3:34)
💟ผู้ชอบธรรมเกลียดคำพูดเท็จ แต่คนชั่วร้ายทำให้ผู้อื่นเสียชื่อเสียงและอับอาย (สภษ. 13:5)
💟ผู้มีใจกว้างมองเห็นความต้องการของผู้อื่นจะได้รับพร เพราะเขาแบ่งอาหารของตนแก่คนยากจน (สภษ. 22:9)
💟อย่าเป็นพยานปรักปรำเพื่อนบ้านของท่านโดยไม่มีหลักฐาน อย่าพูดจาล่อลวงผู้อื่น (สภษ. 24:28)
💟ผู้ตอบแทนการกระทำของผู้อื่นด้วยความดี ย่อมคิดถึงอนาคตเมื่อเขาล้ม เขาก็จะพบผู้คอยค้ำจุน (บสร. 3:31)
💟ลูกเอ๋ย เมื่อท่านทำความดีกับผู้ใดอย่าตำหนิเขา เมื่อให้ของผู้ใดอย่าพูดให้เขาเป็นทุก์ใจ (บสร. 8:15)
💟ผู้ใดขว้างก้อนหินขึ้นไปข้างบน หินจะตกลงมาบนศีรษะของเขา ผู้ที่หักหลังทำร้ายผู้อื่น ก็จะได้รับบาดเจ็บด้วย (บสร. 27:25)
💟จงคำนึงถึงความต้องการของผู้อื่นจากความต้องการของท่าน จงคิดให้ดีก่อนจะทำสิ่งใด (บสร. 31:15)
💟ต้องไม่ข่มเหงผู้อื่น แต่คืนของประกันแก่ลูกหนี้ ไม่ลักทรัพย์ แต่ให้อาหารแก่ผู้หิวโหยและให้เสื้อผ้าแก่ผู้ไม่มีผ้าคลุมกาย (อสค.18:7)
💟อย่าข่มเหงหญิงหม้ายและลูกกำพร้า คนต่างด้าวและคนยากจน และอย่าวางแผนชั่วในใจต่อผู้อื่น (ศคย. 7:10)
💟ท่านอยากให้เขาทำกับท่านอย่างไร ก็จงทำกับเขาอย่างนั้นเถิด (มธ. 7:12)
💟จงร่วมยินดีกับผู้ที่ยินดี จงร้องไห้กับผู้ที่ร้องไห้ (รม. 12:15)
💟เราจงพยายามทำกิจการที่นำไปสู่สันติและเป็นแบบอย่างที่ดีให้แก่กันและกัน (รม. 14:19)
💟จงแบ่งเบาภาระของกันและกัน แล้วท่านจะปฏิบัติตามกฎบัญญัติของพระคริสตเจ้าอย่างสมบูรณ์ (กท. 6:2)
💟อย่ากระทำการใดเพื่อชิงดีชิงเด่นหรือโอ้อวดกัน แต่จงถ่อมตนคิดว่าผู้อื่นดีกว่าตน (ฟป. 2:3)
💟อย่าเห็นแก่ผลประโยชน์ของตนฝ่ายเดียว จงเห็นแก่ผลประโยชน์ของผู้อื่นด้วย (ฟป. 2:4)
💟จงให้กำลังใจผู้หวาดกลัว จงค้ำจุนผู้อ่อนแอ จงอดทนต่อทุกคน (1ธส. 5:14)
💟พี่น้องที่รัก พึงตระหนักว่าทุกคนจงฉับไวที่จะฟัง แต่ช้าที่จะพูด และช้าที่จะโกรธ (ยก. 1:19)
💟ท่านทั้งหลายจงมีความเห็นพ้องต้องกัน ร่วมทุกข์ร่วมสุขด้วยกัน รักกันฉันพี่น้อง เห็นใจกันและรู้จักถ่อมตน (1ปต.3:8)
💟ลูกที่รักทั้งหลาย เราอย่ารักกันแต่ปาก เพียงด้วยคำพูดเท่านั้น แต่เราจงรักกันด้วยการระทำและด้วยความจริง (1ยน. 3:17)