วันที่ ๑๕ เมษายน
นักบุญดาเมียน แห่งโมโลไก
Saint Damien of Molokai
องค์อุปถัมภ์ : ผู้ป่วยโรคเรื้อน
ดาเมียน เด เวอุสแตร์ หรือที่รู้จักกันว่า ดาเมียนแห่งโมโลไก (Molokai) ได้รับฉายาว่าเป็นอัครสาวกของคนโรคเรื้อน
ดาเมียนเกิดใกล้เมือง Malines ประเทศเบลเยี่ยม มีชื่อว่า โจเซฟ เด เวอุสแตร์ ท่านเกิดเมื่อวันที่ ๓ มกราคม ๑๘๔๐ เป็นคนสุดท้องในบรรดาพี่น้องทั้งหมด ๗ คน
ในปี ๑๘๕๙ ท่านเข้าคณะ Fathers of the Sacred Hearts of Jesus and Mary หรือเรียกสั้นๆ ว่า Picpus Fathers ท่านใช้ชื่อนักบวชว่า ดาเมียน ซึ่งในคณะนี้เอง พี่ชายของท่านก็ได้อยู่ในคณะนี้เช่นกัน
ต่อมา พี่ชายของท่านได้รับเลือกให้ไปแพร่ธรรมที่ฮาวาย แต่เกิดป่วยเสียก่อน ดาเมียนเห็นดังนั้นจึงตัดสินใจไปแทนพี่ชายของท่าน ซึ่งแน่นอนว่าได้รับการคัดค้านอย่างมาก เพราะเนื่องจากท่านเพิ่งจะมสมัครเข้าคณะได้ไม่นานนัก และยังศึกษาไม่จบหลักสูตรและยังไม่ได้รับศีลบวชเป็นพระสงฆ์อีกด้วย
แต่เนื่องจากท่านมีความตั้งใจที่ดีในการเป็นธรรมฑูต และการศึกษาของท่านรุดหน้าไปอย่างรวดเร็ว ในที่สุดทางคณะจึงตอบรับความตั้งใจของท่าน ท่านเดินทางล่องเรือไปหมู่เกาะฮาวายและได้รับการบวชเป็นสงฆ์ที่โฮโนลูลูในปี ๑๘๖๔
เก้าปีต่อมาท่านตอบรับต่อสังฆราชที่ประกาศขออาสาสมัครไปทำงานที่เกาะโมโลไก ซึ่งส่วนหนึ่งของเกาะเป็นเขตกักคนโรคเรื้อน ที่นั่นมีคนโรคเรื้อนประมาณ ๘ ร้อยคนและจำนวนก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ สภาพความเป็นอยู่ของพวกเขาเลวร้ายจนดาเมียนเรียกที่นั่นว่า "สุสานคนเป็น" และ "บ่อขยะมนุษย์" แต่ท่านก็ไม่พรั่นพรึงกับภารกิจ ท่านออกเยี่ยมเยียนคนโรคเรื้อนที่กระท่อมของพวกเขาและโปรดศีลศักดิ์สิทธิ์บ่อยหนเท่าที่ทำได้ ท่านยังขยายขนาดโรงพยาบาลและตั้งบ้านเด็กกำพร้าสองแห่ง ท่านเพิ่มจำนวนพระสงฆ์มาช่วยงาน แพทย์ ที่ปรึกษา นักก่อสร้าง นายอำเภอ และสัปเหร่อ
ดาเมียนติดเชื้อโรคเรื้อน ท่านเสียชีวิตในวันที่ ๑๕ เมษายน ๑๘๘๙ ศพของท่านถูกฝังอยู่ในที่ใกล้ๆ ที่ท่านทำงาน ต่อมาในปี ๑๙๓๖ มีการเคลื่อนย้ายศพของท่านไปฝังที่ ประเทศเบลเยี่ยม บ้านเกิดของท่าน ต่อมาหลังจากท่านได้รับการสถาปนาเป็นบุญราศีแล้ว มีการเคลื่อนย้ายพระธาตุกระดูกมือขวาของท่าน กลับสู่ดินแดนฮาวายและฝังไว้ที่หลุมศพเดิมที่เคยได้ฝังท่านไว้แต่แรก ในปี ๑๙๙๕
ท่านได้รับการประกาศเป็นบุญราศีในปี ๑๙๙๕ โดยนักบุญพระสันตะปาปา ยอห์น ปอล ที่ ๒ ในวันที่ ๔ มิถุนายน ปี ๑๙๙๕ และได้รับการสถาปนาเป็นนักบุญ เมื่อวันที่ ๑๑ ตุลาคม ๒๐๐๙ โดยพระสันตะปาปาเบเนดิกต์ ที่ ๑๖
