บทที่ 11 อย่าออกนามพระเป็นเจ้าโดยไม่สมเหตุ
จุดมุ่งหมาย ให้ผู้เรียนตระหนักถึงหน้าที่ที่จะใช้วาจาสรรเสริญพระเป็นเจ้า และเรียกหาพระองค์ในยามต้องการ
ขั้นที่ 1 กิจกรรม
ครูถามชื่อผู้เรียนแต่ละคน
- ใครเป็นคนตั้งชื่อให้ ?
- มีจุดประสงค์อะไร ?
- ชื่อนั้นมีความหมายอะไร ?
- เรารักและหวงแหนชื่อของเราอย่างไร ?
ขั้นที่ 2 วิเคราะห์
ชื่อมีไว้กำหนดว่าใครเป็นใคร จะต้องติดต่อเกี่ยวข้องได้ถูกต้อง
ชื่อยังมีไว้เพื่อเป็นสิริมงคล เพื่อนำโชคชัยมาสู่ตัวเจ้าของชื่อเพื่อความไพเราะ
ใครๆ ย่อมรักชื่อของตน อยากได้ยินคนเรียกขานยกย่องสรรเสริญ ไม่ชอบให้ใครมาเรียกขานในทำนองลบหลู่ดูหมิ่น
สรุป คนเราให้ความสำคัญต่อชื่อมาก เพราะเป็นหน้าเป็นตาเป็นตัวของเราเอง เราจึงมีคำว่า “ชื่อเสียง” ซึ่งเราหวงแหนหนักหนา ใครจะมาทำให้เราเสียชื่อเสียงเราเป็นไม่ยอม
ขั้นที่ 3 คำสอน
- โมเสสกำลังเลี้ยงสัตว์อยู่ดีๆ เห็นพุ่มไม้มีไฟลุกท่วม จึงแวะเข้าไปดู เสียงพระเป็นเจ้าดังมาจากพุ่มไม้นั้น ทรงบัญชาให้โมเสสนำชาวอิสราแอลออกจากประเทศอียิปต์ โมเสสทูลถามพระองค์ว่า “ถ้าพวกนั้นถามว่าใครเป็นคนใช้มา เขาชื่ออะไร จะให้ข้าพเจ้าตอบว่าอย่างไร ?” พระเป็นเจ้าตรัสว่า “เราคือผู้เป็น” นั่นคือชื่อของพระองค์เราจึงเรียกพระองค์ว่า “พระเป็นเจ้า” มาจนทุกวันนี้
- ชื่อของเรามีคนตั้งให้เป็นสิริมงคลแต่มักจะไม่ตรงกับลักษณะของเรา เช่น บางคนชื่ออ้วน แต่กลับผอมโซ บางคนชื่อบุญ แต่ดูชีวิตจะโชคร้ายไปเสียทุกอย่าง บางคนชื่อมาก แต่อะไรๆ ก็ดูมีน้อยเหลือเกิน ฯลฯ ส่วนพระเป็นเจ้าทรงมีชื่อที่ตรงกับพระธรรมชาติของพระองค์จริงๆคือพระองค์ทรงเป็นผู้เป็นตลอดกาล ไม่มีต้นไม่มีปลายพระองค์คือนิรันดรภาพผู้ทรงเป็นต้นกำเนิดของสรรพสิ่งที่มีต้นมีปลายอยู่ในกาลเวลา คือเราท่านทั้งหลาย ชื่อของพระองค์จึงยิ่งใหญ่ ศักดิ์สิทธิ์เท่าเสมอองค์พระเป็นเจ้าเอง พระคัมภีร์กล่าวว่า “ใครเรียกหาพระ คนนั้นจะรอด” (กจ. 2,21) และพวกสาวกเจ็ดสิบคนกลับมาด้วยความยินดีทูลว่า “พระเจ้าข้า แม้พวกปีศาจก็ยอมอยู่ใต้บังคับของข้าพเจ้าโดยพระนามของพระองค์” (ลก. 10,17) เปโตร กล่าวกับคนง่อยว่า “เงินทองเราไม่มี แต่ที่เรามีเราจะให้ ในพระนามของพระเยซูคริสต์ชาวนาซาแร็ธ จงลุกขึ้นเดินเถิด” ทันใดคนง่อยก็ลุกขึ้นเดินได้ (กจ. 3,6 – 7)
- พระบัญญัติประการที่ 12 จึงห้ามเราว่า “อย่าออกพระนามพระเป็นเจ้าโดยไม่สมเหตุ” เพราะเป็นการขาดความเคารพต่อพระองค์พระเป็นเจ้าเอง และเป็นการลบหลู่ดูหมิ่นพระนามของพระองค์ด้วย เราอาจผิดพระบัญญัติประการนี้ โดยการด่าว่าสาบแช่งพระเป็นเจ้า หรือผู้แทนของพระองค์ หรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่เกี่ยวข้องกับพระเป็นเจ้าโดยตรง เช่น ศีลศักดิ์สิทธิ์ ไม้กางเขน ฯลฯ เรายังผิดต่อพระบัญญัติประการนี้ โดยเอ่ยพระนามของพระองค์มาเป็นพยานในการสาบานเท็จ หรือสาบานโดยไม่จำเป็น หรือแม้กระทั่งการเอ่ยพระนามของพระองค์เล่นๆ เพื่อล้อเลียนหรือเพื่อสนุกสนานเพลิดเพลินในแบบที่ขาดความเคารพ
- เรามีหน้าที่ต้องใช้วาจาสรรเสริญพระเป็นเจ้าและถวายพระเกียรติแด่พระองค์ เช่น สวดภาวนา ขันร้อง สั่งสอนอบรมผู้อื่น บางครั้งพระศาสนจักรก็กำหนดให้คริสตชนบางตนถวายสัญญาบางประการต่อพระเป็นเจ้าในพระนามของพระองค์ เช่นในการบวชพระสงฆ์ และ การปฏิญาณตัวของนักบวช ในกรณีเช่นนี้ผู้ที่ถวายสัญญานั้นจะต้องถือเป็นหน้าที่ที่สำคัญสูงสุดที่จะซื่อสัตย์ต่อคำสัญญานั้นๆ หรือในบางครั้งพระศาสนจักกำหนดให้คริสตชนบางคนสาบานตนในพระนามของพระเป็นเจ้า เช่น ผู้ที่จะรับศีลบวช ผู้ที่จะรับศีลสมรส หรือผู้ที่จะต้องให้การต่อศาลของพระศาสนจักร ผู้ที่ทำการสาบานดังกล่าวก็มีพันธะอย่างหนักที่จะปฏิบัติตามคำสาบานนั้นอย่างซื่อสัตย์สุจริตจริงๆ
- ที่สุด เราคริสตชนทุกคนเอ่ยพระนามของพระเป็นเจ้าอยู่ทุกวัน วันละหลายๆครั้ง เมื่อเราทำสำคัญมหากางเขน เรากล่าวว่า “เดชะพระนามพระบิดา และพระบุตร และพระจิต อาแมน” ย่อมยืนยันว่าเราเป็นคริสตชน โดยรับศีลล้างบาปในพระนามของพระเป็ฯเจ้า เราเข้ามาอยู่ร่วมวงศ์ตระกูลกับพระองค์ มีชื่อมีเสียงร่วมกับพระองค์ คือชื่อ “คริสตชน” เราจึงพึงประพฤติตนให้เหมาะสมคู่ควรกับชื่อนี้อยู่เสมอ อย่าทำอะไรให้แนที่มัวหมองแก่ชื่อนี้ อันจะส่งผลกระทบต่อพระนามของพระเป็ฯเจ้าด้วย
ขั้นที่ 4 ปฏิบัติ
- ข้อควรจำ
- “อย่าออกพระนามพระเป็นเจ้าโดยไม่สมเหตุ”
- เราต้องเคารพพระนามอันศักดิ์สิทธิ์ของพระเป็นเจ้า โดยสรรเสริญถวายเกียรติแด่พระองค์เสมอ
- บาปผิดต่อพระนามของพระเป็นเจ้า เช่น ด่าว่าสาปแช่งพระเป็นเจ้า สาบาบเท็จหรือไม่จำเป็น เอ่ยพระนามพระเป็นเจ้าเป็นการล้อเลียนหรือสนุก
- ต้องซื่อสัตย์ต่อคำสัญญา คำปฏิญาณ และคำสาบานที่ให้ไว้ในพระนามของพระเป็นเจ้าอย่างเคร่งครัด
- ชื่อคริสตชนหมายถึงการมีส่วนร่วมในวงศ์ตระกูลของพระเป็นเจ้า พึงประพฤติตนให้ดี อย่าทำอะไรให้ชื่อนี้มัวหมอง
- กิจกรรม เชิญชวนผู้เรียนให้สวดหรือขับร้องบท “ข้าแต่พระบิดาของข้าพเจ้าทั้งหลาย..............................”
ข้าแต่พระบิดา
ข้าแต่พระบิดาของข้าพระเจ้าทั้งหลาย
พระองค์สถิตในสวรรค์
พระนามพระองค์จงเป็นที่สักการะ
พระอาณาจักจงมาถึง
ขอให้ทุกสิ่งเป็นไปตามน้ำพระทัย
ในแผ่นดินเหมือนในสวรรค์
ขอประทานอาหารประจำวัน
แก่ข้าพเจ้าทั้งหลายในวันนี้
โปรดยกโทษข้าพเจ้า
เหมือนข้าพเจ้ายกให้ผู้อื่น
อย่าปล่อยให้ข้าพเจ้าถูกผจญ
แต่โปรดช่วยให้พ้นภัย อาแมน
ให้ผู้เรียนประดิษฐ์อักษร “พระนามพระองจงเป็นที่สักการะ” ลงในกรอบ ตกแต่งลวดลายและนะบายสีให้สวยงาม
ปิดท้ายด้วยการขับร้องบทสร้อย “จงขับร้องสรรเสริญพระยาเวห์ จงถวายพรแด่พระนามของพระองค์ อัลเลลูยา”