บทวันทามารีอา ตามคำสอนพระศาสนจักรคาทอลิก

บทวันทามารีอา
ตามคำสอนพระศาสนจักรคาทอลิก (CCC 2675-2679)
บทวันทามารีอามีแนวทางในการนำเสนอเช่นเดียวกับบทภาวนาต่างๆของพระศาสนจักรที่แบ่งออกได้เป็น 2 ตอน คือ ตอนแรก จะเป็นการ “สรรเสริญ” ความยิ่งใหญ่ขององค์พระเป็นเจ้า สำหรับกิจการต่างๆที่พระองค์ได้ทรงประทานให้แก่เรามนุษย์ ส่วนตอนที่สอง เป็นการ “อ้อนวอน” ของบรรดาลูกๆเพื่อให้ลูกๆได้ดำเนินชีวิตไปด้วยความราบรื่นตามน้ำพระทัยของพระองค์ ในที่นี้เราจะพิจารณาดูบทในทามารีอาในแต่ละตอนตามคำสอนของพระศาสนจักร

วันทามารีอา
- เป็นคำทักทายของเทวดาคาเบรียล เทวดาที่พระเป็นเจ้าทรงส่งลงมาแจ้งข่าวสำคัญแก่พระแม่มารี พระเป็นเจ้าทรงให้เกียรติและยกย่องแม่พระมาก (เทียบ ลก 1,48; ศฟย 3,17ข)

เปี่ยมด้วยหรรษทาน พระเจ้าสถิตกับท่าน
- ทั้งสองประโยคนี้เป็นคำทักทายของเทวดาเช่นเดียวกัน เป็นการเสริมความหมายให้แก่กัน พระแม่มารีทรงเปี่ยมไปด้วยพระพร ก็เพราะว่ามีพระเป็นเจ้าประทับอยู่ (เทียบ ศฟย 3,14: 17ก)

ผู้มีบุญกว่าหญิงใดๆ และพระเยซูโอรสของท่านทรงบุญนักหนา
       - ตอนนี้เป็นคำทักทายของของนางเอลีซาเบ็ธเมื่อพระแม่มารีได้เสด็จไปเยื่ยม นางเอลีซาเบ็ธเป็นคนแรกที่เรียกแม่พระว่าเป็น “ผู้มีบุญ” ทั้งนี้โดยอาศัยการดลใจของพระจิตเจ้า (เทียบ ลก 1,41;48) การเป็นผู้มีบุญของพระแม่มารีนี้ก็เพราะว่าท่านมีความเชื่อ เป็นความเชื่อเช่นเดียวกับที่อับราฮัมมี อับราฮัมได้ชื่อว่าเป็นผู้ที่นำพระพรมาสู่นานาชาติ เช่นเดียวกันพระแม่มารีได้นำพระพรอันใหญ่หลวงมาสู่มนุษย์ชาติ คือการนำพระบุตรของพระเจ้ามายังโลก

สันตะมารี มารดาพระเจ้า
       - เป็นคำทักทายของนางเอลีซาเบ็ธที่แสดงถึงความประหลาดใจที่มารดาของพระเจ้าอุตส่าห์เดินทางมาหานาง (เทียบ ลก 1,43)

โปรดภาวนาเพื่อเราคนบาป บัดนี้ และเมื่อจะตาย
- เป็นคำภาวนาที่เพิ่มขึ้นในภายหลัง เป็นการอ้อนวอนของลูกที่มีต่อแม่ การระลึกถึงความยิ่งใหญ่ ความศักดิ์สิทธิ์ของแม่ ทำให้เรารู้จักตนเองได้ดีขึ้น เป็นต้นรู้ว่า ตัวเรายังเป็นคนบาปที่น่าสงสาร ยังพึ่งตนเองไม่ได้ จึงต้องอาศัยความช่วยเหลือจากพระแม่ เรามนุษย์จึงมอบความวางไว้วางใจของเราไว้ในพระแม่ และ “เมื่อจะตาย” ขอให้พระแม่อยู่ที่นั้น เหมือนกับที่พระแม่อยู่ที่เชิงกางเขนของพระเยซู เพื่อนำเราไปหาพระเยซู พระบุตรของพระแม่ในเมืองสวรรค์ (เทียบ ยน 19,27)