Share this post

กิจกรรม 2 (วจนะพิธีกรรมเปิด)
“ตะเกียงเจ้าพายุ”

เราจะใช้ตะเกียงเจ้าพายุเป็นสัญลักษณ์เด่นของการสวดภาวนา

อุปกรณ์
            ตะเกียงเจ้าพายุพร้อมน้ำมัน
            ไม้ขีดไฟ
            พระคัมภีร์

ขั้นเตรียมการ
                 เลือกสมาชิกคนหนึ่งให้เป็นผู้อ่านพระคัมภีร์และให้มีเวลาเตรียมตัวและฝึกซ้อมให้ดี

ดำเนินการ
                 ให้สมาชิกทุกคนสำรวมเพื่อการภาวนา

พิธีจุดตะเกียง   :    พิธีกรเชิญชวนให้สมาชิกทุกคนเข้ามาใกล้ ๆ เมื่อพร้อมแล้ว  
                          ให้เรียนเชิญประธาน   จุดตะเกียง
บทอ่าน :   ยอห์น 14:15-17,26 (คำสัญญาถึงการส่งพระจิตเจ้า)

รำพึงถึงเรื่องไฟในตะเกียง : ให้ประธานได้แบ่งปันความคิดในประเด็นที่แนะนำดังนี้

 •สายลมและเปลวไฟ….สองสิ่งนี้มักจะอยู่ร่วมกันไม่ได้ ถ้ามีสิ่งหนึ่งอีกสิ่งหนึ่ง
 ก็ต้องหายไป

 •เปลวไฟ  แสงสว่างไสว  หรือความร้อนแรง  คือ แสงของพระคริสต์เจ้าที่กำลัง
 เผาไหม้อยู่ภายในจิตใจของเราแต่ละคน

 •สายลม หรือการพัดผ่าน เสียงเรียกให้เกิดการเปลี่ยนแปลง เป็นเสียงเรียกให้เรา
 แต่ละคนได้เจริญเติบโตขึ้นภายในองค์พระคริสต์เจ้า

 •ตะเกียงเจ้าพายุนี้เป็นสัญลักษณ์ถึงการประทับอยู่ขององค์พระจิตเจ้าท่ามกลางเรา
 สายลมและเปลวไฟรวมกันอยู่ได้ ณ ที่นี่ เพราะเรามีพระจิตเจ้าทรงเป็นผู้ที่รักษาไฟ
 แห่งความเชื่อศรัทธาให้ธำรงคงอยู่ และยังทรงเป็นผู้ป้องกันภัยอันตรายที่จะมาทำให้
 ความเชื่อศรัทธาของเราสูญหายไป

 •แสงแห่งตะเกียงเป็นสัญลักษณ์ถึงองค์พระคริสต์เจ้า โคมแก้วที่ครอบเป็นสัญลักษณ์
 หมายถึงพระจิตเจ้าที่ทรงเป็นผู้ปกปักรักษา น้ำมันแทนน้ำมันคริสมาและคำมั่นสัญญา
 ถึงการเป็น “ตราประทับของพระจิตเจ้า” ใส้ตะเกียงเป็นสิ่งที่หมายถึงตัวของพวกเรา
 แต่ละคนและความต้องการที่จะเรียกร้องหาพระจิตเจ้าเพื่อจะได้รักษาไฟแห่งความรัก
 ในองค์พระคริสต์เจ้าให้ลุกโชติช่วงอยู่เสมอ

 (เมื่อพูดเสร็จแล้วให้หยุดสักครู่เพื่อให้สมาชิกได้ตริตรองและกำหนดข้อตั้งใจของตนเอง)

พิธีปิด
ผู้นำ :  เชิญเสด็จลงมาเถิดพระจิตเจ้าข้า เชิญเสด็จลงมาเพิ่มไฟแห่งความรักต่อพระเยซูคริสต์
          ในจิตใจของพวกลูกให้มากยิ่งขึ้น โปรดส่งสายลมเพื่อพัดพาจิตใจพวกลูกให้มีความ
           เข้มแข็งและเติบโตในความเชื่อให้มากยิ่งขึ้นด้วยเถิด
ทุกคน : อาแมน   (ให้ตะเกียงนี้ลุกอยู่ตลอดการเข้าเงียบในวันนี้)