Share this post

บทเรียนที่       2  เดือนพฤศจิกายน 1996 หัวข้อเรื่อง      เปาโล บุรุษผู้มีใจร้อนรน จุดมุ่งหมาย    เพื่อกระตุ้นผู้เรียนให้เกิดความร้อนรนในการประกาศพระวรสารตามแบบอย่างของนักบุญเปาโล

ขั้นที่ 1 กิจกรรม
            หาอาสาสมัครสัก 3-4 คู่ เล่นเกม “ใบ้คำ” เล่นทีละคู่
            คู่ที่ 1 คนหนึ่งเป็นคนทำหน้าที่ “ใบ้คำ” อีกคนหนึ่งทำหน้าที่ “ทาย”
            นำบัตรคำที่เตรียมไว้แล้วมาแขวนไว้ข้างหลังผู้ทาย
            แล้วให้ผู้ใบ้คำทำท่าทางบอกใบ้คำนั้นให้ผู้ทายทราบ ห้ามใช้เสียง
            กำหนดเวลาให้คู่ละ 3-5 นาที
            คู่อื่นๆ ก็ทำเช่นเดียวกัน คู่ใดใบ้และทายได้มากที่สุดเป็นผู้ชนะ

ตัวอย่างบัตรคำ
               เรือแตก    ลอยน้ำ    ทุ่มหิน    ตัดคอ           ตกม้า
               ตาบอด     หนาวสั่น   ติดคุก    ถูกเฆี่ยน        หิว
               เทศนา      เขียนจดหมาย        สวดภาวนา     ขี่ม้า ขอทาน
                กินข้าว      ลงเรือ     นอนหลับ   ฯลฯ 

ขั้นที่ 2 วิเคราะห์

1.คำในบัตรคำทำให้เราคิดถึงใครคนหนึ่งในสมัยอัครสาวกที่เดิมตั้งตนเป็นศัตรูจับคริสตชนไปขังคุกเสียมากต่อมาได้กลับใจกลายเป็นอัครสาวกที่มีใจร้อนรน ออกไปเทศนาสั่งสอนเรื่องพระเยซูคริสต์ยังเมืองต่างๆ นอกประเทศปาเลสไตน์อย่างทุ่มเทชีวิตจิตใจ ที่สุดถูกจับ ถูกส่งตัวไปกรุงโรมและถูกประหารชีวิตโดยตัดศีรษะ ณ ที่นั้น คนผู้นี้คือเปาโลนั่นเอง

2.เปาโลได้ชื่อว่า เป็นอัครสาวกแห่งนานาชาติ เพราะท่านได้นำข่าวดีเรื่องพระเยซูคริสต์ไปประกาศแก่คนต่างชาติจนมีผู้คนกลับใจมาเชื่อในพระองค์เป็นจำนวนมาก แต่กว่าจะเป็นเช่นนั้นได้เปาโลต้องฟันฝ่าอุปสรรคนานาชนิดอย่างโชกโชน

สรุป เปาโลเอาชนะอุปสรรคทั้งหลายได้เพราะใจร้อนรนของท่าน

ขั้นที่ 3 คำสอน
1. เปาโล เดิมชื่อว่า เซาโล เกิดในปี ค.ศ. 10 ที่เมืองทาร์ซัสซึ่งตั้งอยู่ทางเหนือประเทศปาเลสไตน์ บิดาเป็นช่างเย็บหนังสัตว์ มีสัญชาติโรมัน แต่เล็กแต่น้อยเปาโลได้รับการศึกษาอบรมแบบฟาริสีที่กรุงเยรูซาเล็ม จึงมีความรอบรู้ในพระคัมภีร์เป็นอย่างดี และมีอุปนิสัยใจคอเคร่งครัดต่อกฎบัญญัติแบบฟาริสี เปาโลคงไม่เคยเห็นหรือรู้จักพระเยซูคริสต์มาก่อน เมื่อพระองค์สิ้นพระชนม์แล้วจึงเริ่มเบียดเบียนพวกศิษย์ของพระองค์อย่างหนัก จนกระทั่งถูกสายฟ้าฟาดตกจากหลังม้ากลายเป็นคนตาบอด จึงกลับใจกลายมาเป็นอัครสาวกผู้ใจร้อนรนแทน ท่านได้รับการเยียวยาให้หายตาบอด และเริ่มเทศนาเรื่องพระเยซูคริสต์ที่อาเรเบียและที่เมืองดามัสกัส พวกศัตรูของคริสตชนพากันผิดหวังและโกรธแค้นในตัวเปาโลจึงปิดประตูเมืองหมายจะจับตัวมาลงโทษให้ได้ แต่ตอนค่ำคืนพวกคริสตชนแอบนำเปาโลใส่เข่งใหญ่หย่อนออกนอกกำแพงเมือง เปาโลจึงหนีรอดไปได้ เปาโลจึงไปพบและแสดงตัวแก่บรรดาอัครสาวกที่กรุงเยรูซาเล็ม ซึ่งทุกคนก็ต้อนรับท่านด้วยความยินดี ต่อมาท่านก็กลับไปที่ซีเรียและซีลีเชีย และพำนักอยู่ที่นั่นเป็นเวลา 14 ปี จากนั้นเปาโลก็เริ่มเดินทางครั้งประวัติศาสตร์ออกเทศนาสั่งสอนพร้อมกับเพื่อนร่วมท่างเป็นเวลายาวนานถึง 3 ครั้ง ท่านได้ปลูกฝังความเชื่อและกลุ่มคริสตชนไว้มากมาย และได้เฝ้าติดตามอภิบาลโดยเขียนจดหมายไปแนะนำ สั่งสอนตักเตือน จดหมายเหล่านั้นได้กลายมาเป็นส่วนหนึ่งของพระคัมภีร์ภาคพระธรรมใหม่ เต็มไปด้วยคำสั่งสอนที่ลึกซึ้ง มีคุณค่าฝ่ายจิตใจเป็นอันมาก ช่วงสุดท้ายเปาโลถูกจับที่กรุงเยรูซาเล็ม ถูกส่งตัวไปที่กรุงโรม และถูกประหารชีวิตในราวปี ค.ศ. 62

2. จากเส้นทางที่เปาโลใช้ในการเดินทางประกาศข่าวดีเรื่องพระเยซูคริสต์นี้ (แสดงแผนที่การเดินทางของเปาโล) เราคงต้องทึ่งเพราะการเดินทางสมัยนั้นแสนจะยากเย็น ต้องใช้เรือและเท้าเป็นพาหนะ สำหรับเรือนั้นก็คือเรือใบเรือพาย นอกจากจะช้าแล้วยังเสี่ยงต่ออันตรายอันเกิดจากคลื่นลมพายุ ปรากฏว่าเปาโลต้องเผชิญกับการลอยคอในทะเลเพราะเรือแตกมาแล้วถึง 3 ครั้ง (2คร 11:25) นอกจารกนั้นยังต้องเผชิญภัยทางบกจากโจรผู้ร้าย จากศัตรูที่เอาหินทุ่ม จากพี่น้องทรยศ จากการทำงานอย่างตรากตรำลำบาก ฯลฯ
อะไรที่ทำให้เปาโลอดทนได้ถึงขนาดนั้น ก็เพราะใจร้อนรนของท่านนั่นเอง

3. เพราะเปาโล บุรุษผู้มีใจร้อนรนคนเดียวแท้ๆ พระนามของพระเยซูคริสต์ได้แผ่กระจายไปทั่วสารทิศ จนปรากฏเป็นปึกแผ่นมั่นคงมาจนทุกวันนี้ หากว่าชายทุกคน หรือชายหลายๆ คนจะเอาเยี่ยงอย่างของเปาโลบ้าง โดยเติมไฟความร้อนรนลงในใจอีกสักนิด แล้วออกประกาศอย่างจริงจังอีกสักหน่อย ป่านนี้จะเกิดอะไรขึ้น? ไม่จำเป็นถึงกับต้องออกเดินทางไปประกาศยังเมืองไกล เอาแค่รอบๆ บ้านของเรา รอบๆ วัดของเรา ซึ่งยังมีผู้คนอีกเป็นจำนวนมากที่ยังไม่เคยได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับพระเยซูคริสต์เลย เขาอยู่ใกล้ชิดกับเรา เป็นเพื่อนบ้านของเรามาช้านานแล้ว และบางทีกำลังคอยใครสักคนจากพวกเราไปบอกข่าวดีนี้ให้เขาทราบ แต่เขาก็ได้แต่คอย

ขั้นที่ 4 ปฏิบัติ

ก.ข้อควรจำ

1. จากศัตรูที่จองล้างจองผลาญศิษย์ของพระเยซูคริสต์ เปาโลกลายมาเป็นศิษย์เอกที่ประกาศพระนามพระเยซูคริสต์อย่างเอาเป็นเอาตาย
2. “พวกยิวเฆี่ยนข้าพเจ้าห้าครั้งๆ ละสามสิบเก้าที เขาตีข้าพเจ้าด้วยกระบอกสามครั้ง เขาเอาก้อนหินทุ่มข้าพเจ้าครั้งหนึ่ง” (2คร 11:24-25)
3. ชายต้องใจร้อนรน นำหน้าชูธงพระเยซูคริสต์ให้โลกได้เห็น

ข.กิจกรรม 

อ่าน 2คร 11:21-29 อย่างช้าๆ ให้ผู้เรียนฟัง
หยุดพิจารณาเงียบๆ สักครู่หนึ่ง
ร้องเพลง “ให้เราก้าวเดินไป” (ปรารถนา หน้า 209บี)

              ให้เราก้าวเดินไป
  1. ให้เราก้าวเดินไป    ด้วยดวงใจมั่นคง
      ในหนทางพระองค์   พระผู้ทรงชัย
      แม้ว่าหนทางนี้    จะมีศัตรูร้าย
      คอยซุ่มรุมทำลาย   จะรอนราญไพรี
  (รับ) พระธรรม (พระธรรม)   ซึ่งนำชีวี (ซึ่งนำชีวี)
          พวกลูกยินดี (พวกลูกยินดี)  ปฏิบัติตาม (ปฏิบัติตาม)
         อีกทั้ง (อีกทั้ง)     จะพยายาม (จะพยายาม)
  2. พวกลูกขอบพระคุณ   ที่ได้ทรงการุณ
      และให้ความอบอุ่น   แก่ลูกเรื่อยมา
       พวกลูกจะดำรง    มั่นคงในพระวาจา
      จนตลอดชีวา    สัญญาพระองค์

ค.การบ้าน

1.ถ่ายเอกสารแผนที่การเดินทางของนักบุญเปาโลให้ผู้เรียนคนละแผ่นให้ผู้เรียนศึกษาดูว่าเหตุการณ์ต่อไปนี้เกิดขึ้นกับเปาโลที่เมืองอะไร เช่น ตกม้า (ดามัสกัส) ถูกหินทุ่ม (ลิสตรา) ติดคุก (ฟิลิปปี) ชุบชีวิตหนุ่มตกหน้าต่างตาย (โตรอัส) บ้านเกิดของเปาโล (ทาร์ซัส) จุดแรกของการเดินทางเทศนาของเปาโล (เกาะไซปรัส) “เรานำพระที่ท่านไม่รู้จักมาประกาศให้ท่านรู้จัก” (เอเธนส์) พระเจ้าตรัสกับเปาโลว่า “อย่ากลัว..... จงเทศน์ต่อไป..... เพราะว่าคนของเราในนครนี้มีมาก” (โครินธ์) เปาโลได้กล้อนผมเพราะบนตัวไว้ (เคนเดรีย) เปาโลโปรดพระจิต (เอเฟซัส) เปาโลถูกจับครั้งสุดท้าย (เยรูซาเล็ม) เรือแตก (เกาะมอลต้า) ถูกตัดศีรษะ (โรม)
2.เล่าเรื่องนักบุญเปาโลให้เพื่อนๆ ฟังโดยใช้แผนที่และรายละเอียดข้างบน