วันที่ ๑๔ กรกฎาคม
นักบุญคามิลโล เดอ เลลลิส, พระสงฆ์
Saint Camillus de Lellis, Priest
องค์อุปถัมภ์ : โรงพยาบาล, คนป่วย
คามิลโล เดอ เลลลิส (ค.ศ.๑๕๕๐-๑๖๑๔) เป็นผู้ก่อตั้งคณะนักบวชคามิลเลียน
คามิลโลเกิดที่เมือง Bucchioanico ประเทศอิตาลีเมื่ออายุ ๑๗ ปีท่านเข้าร่วมกองทัพรบสู้กับพวกเติร์ก ท่านติดเชื้อที่รักษาไม่หายที่ขา ในปี ๑๕๗๔-๗๕ คามิลโลสิ้นเนื้อประดาตัวเพราะการพนัน ท่านเกิดประสบการณ์กลับใจ และสมัครเข้าคณะฟรังซิสกันแต่ถูกปฏิเสธด้วยเหตุผลด้านสุขภาพ ท่านจึงเข้าทำงานในโรงพยาบาล San Giacomo ในโรม ที่ซึ่งท่านเคยเป็นผู้ป่วยที่นั่นมาก่อน คามิลโลดูแลเอาใจใส่พวกคนป่วยที่เป็นโรคไม่อาจรักษาให้หาย แต่ท่านตกใจกับสภาพย่ำแย่ของการดูแลคนป่วยของโรงพยาบาล ดังนั้นเอง ตามคำแนะนำของพ่อวิญญาณของท่านคือนักบุญฟิลิป เนรี คามิลโลจึงออกมาตั้งโรงพยาบาลของท่านเอง ท่านบวชเป็นพระสงฆ์ในปี ๑๕๘๔ และร่างพระวินัยที่เรียบง่ายสำหรับตัวท่านและผู้ช่วยที่อาสาดูแลเหยื่อโรคระบาด คนป่วยในโรงพยาบาล ที่บ้านและที่คุก
ในปี ๑๕๙๑ คณะได้รับการรับรองและเปิดบ้านใหม่ที่เมืองเนเปิล คามิลโลและเพื่อนอีก ๒๕ คนได้เพิ่มข้อปฏิญาณตนพิเศษอีกประการหนึ่งคือ "จะดูแลผู้ป่วยทั้งทางร่างกายและจิตใจโดยเฉพาะผู้เจ็บป่วยเพราะโรคระบาด" เครื่องแบบของสมาชิกในคณะเป็นสีดำ มีไม้กางเขนสีแดงขนาดใหญ่บนหน้าอกเสื้อ
ในปี ๑๕๙๕ และ ๑๖๐๑ สมาชิกบางคนในคณะได้ช่วยเหลือผู้รับบาดเจ็บในการรบที่ฮังการีและ โครเอเชีย ซึ่งเป็นบันทึกแรกสุดของการมีหน่วยพยาบาลในสงคราม คามิลโลเสียชีวิตที่โรมในวันที่ ๑๔ กรกฎาคม ๑๖๑๔ ท่านได้รับการประกาศเป็นนักบุญในปี ๑๗๔๖
