วันที่ ๑๒ กรกฎาคม
นักบุญหลุยส์ มาร์แต็ง และมารี-อเซลี กูแรง
Saints Louis Martin and Marie-Azélie Guérin
หลุยส์ มาร์แตง และมารี-อเซลี กูแรง มาร์แตง เป็นสองสามีภรรยาชาวฝรั่งเศส พวกท่านเป็นบิดามารดาของนักบุญเทเรซาแห่งลิซิเออร์ ทั้งสองท่านเป็นคู่สมรสคู่แรกในประวัติศาสตร์พระศาสนจักรที่ได้รับการประกาศเป็นนักบุญ
หลุยส์ มาร์แตง เป็นลูกคนที่สามในจำนวนพี่น้อง ๕ คน คนอื่นๆ เสียชีวิตทั้งหมดก่อนอายุ ๓๐ ปี หลุยส์ตั้งใจจะเป็นนักพรต ท่านสมัครเข้าอารามคณะออกัสติเนียน แต่ถูกปฏิเสธเพราะเรียนภาษาละตินไม่ผ่าน ท่านจึงเลือกจะเป็นช่างทำนาฬิกา และได้ฝึกฝนอาชีพนี้ในเมือง Rennes และ Strasbourg
อเซลี-มารี (เรียกสั้นๆ ว่า เซลี) กูแรง เป็นลูกสาวคนที่สองของครอบครัว พี่สาวคนหนึ่งของท่านเป็นซิสเตอร์คณะ Visitandine ส่วนน้องชายเป็นเภสัชกร เซลีปรารถนาจะเป็นซิสเตอร์ แต่คณะซิสเตอร์เมตตาธรรมของนักบุญวินเซนเดอปอล ไม่รับท่าน เพราะปัญหาหืดหอบและอาการปวดหัวบ่อยๆ ท่านได้ประกอบอาชีพเป็นช่างทำสร้อย
ในปี ๑๘๕๘ เซลีพบรักกับช่างทำนาฬิกา หลุยส์ มาร์แตง และอีกสามเดือนต่อมา ทั้งสองก็แต่งงานกัน ธุรกิจของเซลีประสบความสำเร็จอย่างดียิ่งจนกระทั่งปี ๑๘๗๐ หลุยส์ก็ขายกิจการทำนาฬิกาของเขาเพื่อช่วยเธอ สิบเดือนแรกหลังชีวิตสมรส หลุยส์และเซลียังอยู่กันเหมือนพี่ชายน้องสาว จนกระทั่งพ่อผู้แนะนำวิญญาณแนะให้พวกท่านอยู่กันฉันสามีภรรยา ทั้งสองมีลูก ๙ คน แต่มีลูกสาวเพียง ๕ คนเท่านั้นที่อยู่รอดจนโต
หลุยส์รักธรรมชาติอย่างละเอียดอ่อนลึกซึ้ง และถ่ายทอดสิ่งนี้ให้กับเทเรซา ทำให้เธอรักต้นไม้ ภูมิทัศน์ท้องถิ่น เมฆ ทะเลและดาว หลุยส์ยังเป็นนักแสวงบุญที่เดินทางไปหลายแห่ง ซึ่งก็เป็นคุณสมบัติรักการผจญภัยที่เทเรซารับมาด้วยเช่นกัน หลุยส์เป็นคนศรัทธาท่านทำห้องใต้หลังคาเป็นที่สวดภาวนา อ่านหนังสือและรำพึงภาวนา ท่านแบ่งเวลาแต่ละวันเหมือนตารางเวลาชีวิตอารามคือมีช่วงสวดนมัสการ ทำงานในสวนและพักผ่อน ท่านให้ชื่อเล่นแก่ลูกๆ ทุกคน ท่านเรียกเทเรซาว่า ราชินีองค์น้อย
เซลีเสียชีวิตด้วยมะเร็งทรวงอกในวันที่ ๒๘ สิงหาคม ๑๘๗๗ ขณะอายุ ๔๕ ปี ไม่กี่สัปดาห์ให้หลัง หลุยส์ก็ขายกิจการทำสร้อยและบ้าน ท่านย้ายไปอยู่ที่ลิซิเออร์ แคว้นนอร์มังดี ที่ซึ่งน้องชายของเซลีอยู่ที่นั่นกับภรรยาและลูกสาวสองคน หลังจากเซลีสิ้นชีวิต ลูกสาว ๔ คนได้เป็นภคินีในอารามคาร์เมไลท์ ส่วนอีกคนหนึ่งเข้าคณะ Visitandine
ในปี ๑๘๘๙ หลุยส์เป็นอัมพฤกษ์หลังอาการเส้นเลือดในสมองตีบ ท่านต้องอยู่ในโรงพยาบาลผู้ป่วยทางจิตเป็นเวลา ๓ ปี และเมื่อออกมาก็ได้รับการดูแลจากลูกๆ อย่างเอาใจใส่จนสิ้นชีวิตในวันที่ ๒๙ กรกฎาคม ๑๘๙๔
พระสันตะปาปาฟรังซิสได้สถาปนาหลุยส์และเซลีเป็นนักบุญในวันที่ ๑๘ ตุลาคม ๒๐๑๕
