วันที่ ๒ เมษายน
นักบุญฟรังซิสแห่งเปาลา
Saint Francis of Paola

องค์อุปถัมภ์ : ต่อต้านไฟ, ต่อต้านโรคระบาด, ต่อต้านการเป็นหมัน, นายเรือ, กะลาสี, ชาวเล, เจ้าหน้าที่ทางน้ำ, นักเดินทาง, ช่างเรือ
สิ่งสื่อแทนถึงท่าน : ชายถือกะโหลกและหวาย, ชายล่องไปบนผืนน้ำด้วยเสื้อคลุมของตน, ชายกับคำว่า “Charitas” ลอยอยู่เหนือฝูงชน

         ฟรังซิสแห่งเปาลา (ปี ค.ศ.๑๔๑๖-๑๕๐๗) เป็นผู้ก่อตั้งคณะ Franciscan Minim Friars ท่านเป็นนักบุญอุปถัมภ์ของชาวอิตาเลียนที่สัญจรทางทะเล ทั้งนี้เพราะอัศจรรย์หลายอย่างที่ท่านกระทำ

         ฟรังซิสเกิดที่เมือง Paola ใน Calabria ทางตอนใต้ของอิตาลี เมื่ออายุ ๑๓ ปีท่านเข้าเป็นภราดาคณะฟรังซิสกันอยู่ ๑ ปี แล้วออกไปใช้ชีวิตฤาษีในถ้ำใกล้ทะเล

         เมื่อฟรังซิสอายุ ๒๐ ปี มีชายหนุ่ม ๒ คนมาดำเนินชีวิตฤาษีด้วย พวกเขาเรียกตัวเองว่า กลุ่มภราดาฟรังซิสแห่งอัสซีซี พวกชาวบ้านสร้างวัดน้อยและคูหา ๓ ห้องให้พวกเขาพำนัก ไม่นาน มีคนอื่นๆ เข้ามาร่วมกลุ่มมากขึ้น พวกเขาใช้ชีวิตตามอุดมคติของคณะฟรังซิสกัน คือดำเนินชีวิตด้วยความรักเมตตาต่อทุกคน ถือความยากจน พลีกรรมใช้โทษบาปและอดอาหารตลอดช่วงเทศกาลมหาพรต

        ครั้งหนึ่งในปี ๑๔๖๔ ท่านต้องการข้ามแม่น้ำแห่งเมซซิน่า เพื่อไปยังซิซิลี หากแต่นายเรือปฏิเสธที่จะพาท่านไป ท่านจึงใช้เสื้อคลุมของท่านวางลงบนผืนผิวน้ำ ผูกปลายข้างหนึ่งกับไม้เท้าของท่านใช้ต่างแทนหางเสือ ก่อนจะใช้มันล่องข้ามแม่น้ำไปได้ร่วมกับเพื่อนๆ ของท่าน ซึ่ง ฟรานซ์ ลิสซท์ เอง ก็ได้ประพันธ์บทเพลงจากเหตุแรงบันดาลใจในเหตุการณ์ที่น่าระลึกถึงครั้งนี้ด้วย

        ในปี ๑๔๙๒ ฟรังซิสเปลี่ยนชื่อหมู่คณะของเขาเป็นภราดามินิม (Minim Friars) เพื่อบ่งบอกว่าสมาชิกกลุ่มนี้เป็นผู้ต่ำต้อยที่สุดในบรรดาคณะนักบวชทั้งหลาย

          ฟรังซิสสิ้นใจที่เมืองตูร์ในวันที่ ๒ เมษายน ๑๕๐๗ และถูกประกาศเป็นนักบุญในปี ๑๕๑๙