บทเทศน์เรื่อง "ใครที่กินปังนี้จะมีชีวิตอยู่ตลอดไป"
( ยอห์น 6:52-59)
        ทำไมพระเยซูเจ้าจึงมอบตนเองให้เป็น “อาหารและเครื่องดื่ม” แก่เรามนุษย์
         เรื่องนี้ทำให้ชาวยิวรับไม่ได้ และทำให้สานุศิษย์หลายคนได้แยกตัวออกไป กินเลือดกินเนื้อเป็นคำที่หนักฟังยาก นอกจากจะเข้าใจความหมายที่พระองค์ต้องการสั่งสอนอย่างแท้จริง

         อัศจรรย์การทวีขนมปังที่พระเยซูเจ้าทรงกระทำ พระองค์ทรงหยิบปัง ขอบพระคุณปิออกแล้วแจกจ่ายให้สานุศิษย์ทำให้ประชาชนจำนวนมากได้มีอาหารกิน เป็นรูปแบบถึงปังอันยิ่งใหญ่คือ “ศีลมหาสนิท” หรืออาหารค่ำขององค์พระผู้เป็นเจ้า 

         พระวรสารของยอห์นไม่ได้บันทึกเรื่องอาหารค่ำ(จึงไม่มีเรื่องการล้างเท้าสาวก และปัจฉิมโอวาทด้วย)
ในพันธสัญญาเดิม ปังและเหล้าองุ่นเป็นของถวายบูชาในฐานะที่เป็นเครื่องหมายแสดงถึงความกตัญญูรู้คุณต่อพระผู้สร้าง เช่น การถวายปังและเหล้าองุ่นของเมลคีเซเดก ผู้ที่เป็นทั้งสงฆ์และกษัตริย์ ซึ่งเป็นรูปแบบของการถวายของพระเยซูเจ้า สงฆ์และกษัตริย์สูงสุด  

         ความทรงจำเรื่องมานนาในทะเลทรายเรียกร้องชาวอิสราเอลให้ดำเนินชีวิตด้วยปังแห่งพระวาจาของพระเจ้า ในขณะรับอาหารค่ำครั้งสุดท้าย พระเยซูเจ้าทรงบรรยายถึงโลหิตของพระองค์ว่า “นี่เป็นโลหิตของเราที่หลั่งออกมาสำหรับคนจำนวนมาก (มธ 26:28), พระองค์ทรงกำลังอธิบายถึงการถูกตรึงกางเขนในฐานะที่เป็นการบูชาชดเชยบาป ความตายของพระองค์บนไม้กางเขนทำให้เครื่องบูชาของลูกแกปัสกาสมบูรณ์แบบ
ด้วยเหตุนี้เองที่ยอห์นบัปติสเรียกพระเยซูเจ้าว่า “นี้คือลูกแกะของพระเจ้า ผู้ทรงลบล้างบาปของโลก” พระเยซูเจ้าทรงมอบพระองค์เองเป็นทั้งของถวายและเครื่องบูชา เป็นของขวัญที่พอพระทัยพระเจ้าพระบิดา พระองค์ “ทรงถวายพระองค์โดยปราศจากตำหนิมลทินแด่พระเจ้า” (ฮบ 9:14) และ “ทรงมอบพระองค์เพื่อเราเป็นเครื่องบูชากลิ่นหอมถวายแด่พระเจ้า” (อฟ 5:2) 

        พระเยซูเจ้าทรงเลือกเวลาปัสกาเพื่อทำให้การประกาศที่คาเฟอนาอุมสำเร็จไป คือ การมอบพระกายและพระโลหิตให้ศิษย์ 

         ปัสกาของพระองค์เป็นปัสกาใหม่ (คือ ความตายและการกลับคืนชีพ) ที่ได้บอกล่วงหน้าไว้ที่อาหารค่ำครั้งสุดท้าย คือ ศีลมหาสนิท ซึ่งเป็นความสมบูรณ์ของปัสกาของชาวยิว

         เมื่อพระเยซูเจ้าทรงสั่งให้สานุศิษย์กินและดื่ม พระองค์ทรงเชิญชวนให้เรามารับชีวิตซึ่งเป็นศูนย์กลางของทุกๆชีวิต และเป็นชีวิตที่ให้ชีวิตของพระเจ้าแก่ชีวิตของเราทุกคน ท่านหิวกระหาย “ปังแห่งชีวิตไหม”

"ข้าแต่พระเยซูเจ้า พระองค์ทรงบำรุงเลี้ยงดูลูกด้วยชีวิตของพระองค์เอง พระองค์ทรงเป็นปังแห่งชีวิต ปังที่จะนำชีวิตนิรันดร?มาสู่ลูก ขอให้ลูกได้มีความหิวหระหายที่จะเข้ามารับพระองค์อยู่เสมอๆด้วยเถิด”