Share this post

พระบัญญัติประการที่สอง
อย่าออกพระนามพระเป็นเจ้าของเจ้าอย่างไม่เหมาะสม

14. เราจะแสดงความเคารพต่อพระนามศักดิ์สิทธิ์ของพระเป็นเจ้าได้อย่างไร

(2142-2149, 2160-2162)
พระนามศักดิ์สิทธิ์ของพระเป็นเจ้าได้รับการเคารพด้วยการใช้อย่างเหมาะสม เช่น ในการสวดภาวนา การถวายพระพร  และการถวายเกียรติ ดังนั้นจึงห้ามการออกพระนามของพระเป็นเจ้าในทางผิด เพื่อทำให้ความผิดหนักเป็นสิ่งถูกต้อง และการใช้พระนามของพระองค์ในทางที่ผิด เช่น การใช้พระนามของพระเจ้าเพื่อสาปแช่งหรือด่าว่าคนอื่นๆ การใช้พระนามโดยไม่สมเหตุ การสบประมาทพระนามพระเจ้า  รวมถึงความไม่ซื่อสัตย์ต่อคำสัญญาที่ได้กระทำไว้ในพระนามของพระเป็นเจ้า

15. ทำไมจึงห้ามการสาบานเท็จ
 
(2150-2151, 2163-2164)
ที่ห้ามเพราะเป็นการเรียกหาพระเป็นเจ้า ผู้ทรงเป็นองค์ความจริงให้มาเป็นพยานต่อการโกหก

16. การสาบานเท็จคืออะไร

(2152-2155)
การสาบานเท็จคือ การให้คำมั่นสัญญาภายใต้การสาบาน โดยตั้งใจว่าจะไม่ถือตาม หรือกระทำผิดต่อคำสัญญาที่ได้กระทำภายใต้การสาบาน การสาบานเท็จเป็นบาปหนักผิดต่อพระเป็นเจ้าผู้ทรงซื่อสัตย์ต่อพระสัญญาของพระองค์เสมอ